Z reguły tak to się zaczyna: dwoje ludzi, fascynacja, zaangażowanie, miłość, wspólne plany, decyzja, ślub, dzieci, rodzina, odpowiedzialność, obowiązki, wspólne życie.
Czasami tak to się rozwija: kłopoty, napięcia, kłótnie, zdrady, samotność…
Niekiedy tak to się kończy: rozstanie, rozwód.

A co po rozwodzie?
Czy zawsze możemy pozwolić sobie na to, że rozwód kończy całkowicie naszą relację. Czy możliwe jest, żeby przestać się komunikować? Komunikować, czyli w zrozumiały, bezpieczny i komfortowy dla obydwojga sposób skutecznie wymieniać informacje.
Jeśli są wspólne dzieci lub inne ważne sprawy, które w dalszym ciągu nas łączą, brak komunikacji będzie źródłem napięć i kolejnych problemów. Paradoksalnie zamiast nas od siebie uwolnić może bardzo silnie wiązać.

Dlaczego komunikacja po rozwodzie bywa trudna?
zapłacisz za wszystkie te lata – poczucie zranienia, bycia oszukanym, zdradzonym może budzić w nas chęć zemsty, potrzebę ukarania , wyrównania rachunków. Ale czy warto w dalszym ciągu angażować się w relację , która formalnie się skończyła. Rozlicz się materialnie, emocje zainwestuj w dobrą dla ciebie relację .
nie mam ochoty już z tobą rozmawiać – złość, a raczej powstrzymywanie okazywania złości. Jest to zatrzymywanie negatywnych uczuć w sobie i tak naprawdę robienie sobie krzywdy. Jest to ukryta agresja. Agresja kontrolowana, mająca na celu zapewnienie sobie kontroli nad sytuacją. Zdrowsze jest dzielenie się uczuciami, bo zawsze mamy szansę na to, żeby usłyszeć „przepraszam”.
to już nie moja sprawa – obojętność wynikająca z niedojrzałości, sposób ucieczki od odpowiedzialności. Czasami zmęczenie relacją, wynikające z przedłużającego się konfliktu i sposób ochrony siebie. Warto pamiętać, że domykanie spraw porządkuje życie. Jeśli to była kiedyś twoja sprawa – uporządkuj ją do końca.
nic nas już nie łączy – ucieczka, próba zaprzeczenia temu co było. Warto pamiętać, że ten człowiek był przecież przez jakiś czas w naszym życiu. Oddaliśmy mu swój czas, kawałek siebie, czegoś, dzięki niemu nauczyliśmy się o sobie. A jeśli są dzieci, to bardzo dużo nas łączy, więc bez komunikacji nie da rady.
zrobię tobie na złość – czyli oko za oko, ząb za ząb. Taki sposób funkcjonowania może wskazywać na duże natężenie emocji i potrzebę odegrania się.
jesteś dla mnie nikim – chęć upokorzenia, obniżenia wartości, choć prawdopodobnie drugi człowiek w dalszym ciągu jest dla nas ważny, a my czujemy się bardzo zranieni. Skoro nie mogę cię mieć, jesteś nikim. Pamiętajmy –  jeśli będziemy w stanie wybaczyć, uwolnimy się od nienawiści, która jest wielkim ciężarem.
boję się z tobą rozmawiać – boję się, że usłyszę coś, czego usłyszeć nie chcę, boję się, że będę musiał powiedzieć coś, co może cię zranić, może samo się jakoś to poukłada. Lęk ma wielkie oczy, często nasze wyobrażenie dotyczące reakcji drugiej osoby jest dużo bardziej skomplikowane, niż ma ono potem miejsce w rzeczywistości. Nie poruszając trudnych tematów, nie sprawisz że przestaną istnieć!
i wiele innych powodów które sprawiają, że komunikacja może być trudna….

Co możemy zrobić?

Żeby zacząć rozmawiać skutecznie, bezpiecznie i komfortowo możemy skorzystać z następujących form wsparcia :

Mediacje
Są sposobem rozwiązywania sporów, w której osoba trzecia, mediator, pomaga we wzajemnej komunikacji osób biorących w nich udział. Pomagają w określeniu tego, co ważne dla każdego z nich oraz dojściu do wzajemnie akceptowanego rozwiązania. Mediacje mają charakter dobrowolny i poufny. Wymagają wzajemnej zgody na udział, nie można do nich przymusić. Skupiają się na rozwiązaniach. Ich celem jest wypracowanie rozwiązania, jakie zadowala obie strony sporu i na jakie w związku z tym mogą one przystać dobrowolnie. Obowiązkiem mediatora jest zachowanie tajemnicy. Treści mediacji bez zgody obydwojga biorących w niej udział stron nie wolno wykorzystywać w sprawach około sądowych, w związku z tym są bezpiecznym sposobem otwartej komunikacji.
Mediacje mogą być prowadzone przez profesjonalnego mediatora lub osobę ciesząca się zaufaniem stron.

Terapia (terapia par, terapia rodzinna)
W zasadzie po rozwodzie nie ma już miejsca na terapię par, która jest formą pomocy dla par doświadczających kryzysów relacji oraz pragnących pracować nad jakością swojego związku. Jej celem jest lepsze rozumienie siebie, jak i partnera oraz wprowadzenie zmian w zachowaniu wobec siebie. W trakcie terapii możemy odnaleźć przyczyny naszych wzajemnych niepowodzeń. Natomiast w przypadku, kiedy zaburzona komunikacja ma wpływ na funkcjonowanie dzieci pochodzących ze związku z partnerem, z którym się rozstaliśmy, można skorzystać z terapii rodzinnej. Jej celem jest poprawa relacji, lepsze zrozumienie tego co się dzieje w rodzinie (czemu jest tak trudno) i znalezienie sposobów radzenia sobie z problemami. Dla rodziców jest to dobry sposób na poprawę kontaktu ze swoimi dziećmi, poszukaniu lepszych rozwiązań kłopotów wychowawczych, a dla dzieci pomoc w zrozumieniu intencji i działań rodziców.

Rozmowa z przyjacielem –Odrobina obiektywizmu, zewnętrzne oko, ktoś kto być może widzi więcej bo stoi na zewnątrz, a nie wewnątrz naszego mieszkania. Rozmowa z kimś, kto nie jest bezpośrednio zamieszany w konflikt pomaga się zdystansować, wziąć pod uwagę inne opcje, przejrzeć w lustrze i dostrzec zarówno swoje atuty, jak i niedoskonałości, które jeśli zdamy sobie z nich sprawę –  łatwiej poprawić. Rozmowa z przyjacielem lub przyjaciółmi może się odbyć indywidualnie lub wspólnie z osobą, z którą trudno jest nam się komunikować. Warunkiem niezbędnym jest zaufanie do tychże przyjaciół.
Pisanie listów, maili –To dobry sposób,  żeby w bezpieczny sposób wyrazić swoje myśli i potrzeby. Pozwala lepiej zaplanować to, co chcemy powiedzieć, skorygować słowa, których potem żałujemy. Czytającemu daje możliwość dokładnego przeanalizowania kierowanych do niego słów i ich zrozumienia. Daje bezpieczny dystans, a jednocześnie możliwość powiedzenia tego, co dla nas ważne. Listy, maile są dobrym wstępem do bezpośredniej rozmowy i dalszej pracy nad komunikacją.