Babcia w kapciach, babunia ukochana… Tak śpiewała moja córka, kiedy była mała. Chociaż obydwie jej babcie, mimo że ich styl odbiegał od „kapciowego” wizerunku, przyjmowały te słowa jako największy komplement, bo to właśnie one były dla niej zasobnikiem miłości, ciepła i wsparcia.
Obie stworzyły z nią silną więź, która, pielęgnowana przez lata, trwa do dziś. Obydwie moje mamy, stając się babciami mojego dziecka, pozwoliły mi zyskać pewność siebie jako mama. Dzięki nim mogłam czuć, że jestem kompetentna, a to uczucie wciąż we mnie jest. Za to im dzisiaj dziękuję.
Dzisiaj, kiedy sama jestem babcią, wiem, jak ważne jest, by powstrzymać się od ingerencji. Dać młodym rodzicom przestrzeń do działania. Trzeba uznać ich kompetencje i pozwolić im na własne decyzje. Choć instynkt podpowiada, by z każdej strony obdarować ich radami, które mają na celu ochronę malutkiego człowieczka przed wszystkimi błędami, jakie mogą popełnić, rozumiem, że to ich droga i ich doświadczenie. Pozwól więc, że opowiem o tym jakie są granice bycia babcią.
Co babcia może, a czego jej nie wolno
Rola babci, choć pełna ciepła i uroku, wiąże się także z pewnymi granicami. To, co babcia może, a czego jej nie wolno, zależy od relacji, wartości i ustaleń między dorosłymi członkami rodziny. Przyjrzyjmy się temu, co sprawia, że babcia jest nieocenionym wsparciem, ale też jak unikać sytuacji, które mogą prowadzić do napięć.
Co babcia może?
1. Kochać bezwarunkowo
Babcia ma wyjątkową możliwość oferowania wnukom miłości bez oczekiwań i presji. Może być „bezpiecznym portem” dla dziecka, do którego wnuk zwróci się w chwilach trudności. Ta bezinteresowna miłość buduje zaufanie i poczucie przynależności.
2. Dzielić się doświadczeniem
Babcia może uczyć wnuczęta tradycji, opowiadać historie rodzinne. Może pokazywać świat z innej perspektywy. Dzielić się swoimi pasjami i zainteresowaniami, co wzbogaca życie dziecka i daje mu poczucie ciągłości pokoleniowej.
3. Spędzać czas na własnych zasadach
Babcia może wprowadzać swoje własne rytuały i sposoby spędzania czasu z wnukami. To mogą być wspólne spacery, gotowanie, czytanie książek lub wycieczki. Takie wyjątkowe momenty budują więź, którą wnuk będzie wspominał przez całe życie.
4. Rozpieszczać z umiarem
Jednym z „przywilejów” babci jest możliwość rozpieszczania wnuków – dawania im drobnych prezentów, pozwalania na coś, co na co dzień jest niedostępne. Jednak to rozpieszczanie nie powinno podważać zasad wychowawczych rodziców.
5. Wspierać rodziców
Babcia może i powinna wspierać rodziców wnuków. Może pomóc w opiece nad dzieckiem, doradzić w trudnych momentach, a także być dla rodziców emocjonalnym oparciem. Jednak jej wsparcie powinno zawsze respektować granice ustalone przez rodziców. Ostatnią rzeczą, której potrzebują rodzice to babcia narzucająca swoją wolę.
Czego babci nie wolno?
1. Podważać autorytetu rodziców
Najważniejszym zadaniem rodziców jest wychowanie dziecka zgodnie z własnymi przekonaniami, a babcia nie powinna w to ingerować. Krytykowanie rodziców przy wnuku, podważanie ich decyzji lub wprowadzanie innych zasad może zaszkodzić relacjom w rodzinie i wprowadzić dziecko w stan dezorientacji.
2. Narzucać swoich poglądów
Każde pokolenie ma inne wartości, podejście do życia i styl wychowania. Babcia nie powinna narzucać swoich przekonań ani wychowywać wnuków „po swojemu”. Sugerowanie, że jej sposób jest lepszy, może prowadzić do konfliktów.
3. Rozpieszczać wbrew rodzicom
Choć babcia ma prawo do rozpieszczania, nie powinna przekraczać granic ustalonych przez rodziców. Jeśli rodzice nie pozwalają dziecku na jedzenie słodyczy czy długie oglądanie telewizji, babcia powinna to uszanować.
4. Krytykować dziecka
Babcia nie powinna wytykać wnukowi jego wad, porównywać go do innych czy karać w sposób, który dziecko uzna za niesprawiedliwy. Jej rola to wspierać, a nie oceniać.
5. Wtrącać się w sprawy rodziny
Babcia powinna unikać angażowania się w konflikty między rodzicami dziecka czy narzucania swoich opinii na temat tego, jak powinna funkcjonować rodzina. To rodzice decydują o tym, jak wygląda ich życie rodzinne.
Jak znaleźć równowagę?
Idealną babcią jest być trudno i prawdopodobnie niezależnie od tego jak bardzo byś się starała to wszystkim nie dogodzisz. Wystarczająco dobrą babcią, czyli taką, która potrafi znaleźć równowagę między swoją miłością i troską a szacunkiem dla autonomii rodziny, być jest możliwe.
Ważne jest, by będąc babcią:
- Pytać, jak możesz pomóc, zamiast narzucać swoje zdanie.
- Respektować granice ustalone przez rodziców.
- Być obecna i zaangażowana, ale nie kontrolująca.
- Dbać o swoje granice i jasno komunikować możliwości.
- Odpuścić sobie bycie wszechwiedzącym rodzicem i uznać kompetencje swoich dzieci.
Babcia ma wyjątkową rolę w życiu wnuków, ale musi pamiętać o granicach, które pozwalają zachować harmonię w rodzinie. Miłość, wsparcie i zrozumienie to fundamenty zdrowych relacji. Babcia, która potrafi być mentorką i przyjacielem, ale jednocześnie szanuje autonomię rodziców i dziecka, tworzy bezcenny dar – więź, która przetrwa lata.
„Nie pchaj się w butach tam, gdzie możesz chodzić w miękkich kapciach”
refleksja własna
z miłością do mojej Babci Ani
No Comment